یلدای امسال

 

سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود .....رونق میکده از درس  و دعای ما بود

نیکی پیر مغان بین که چو ما بدمستان ......هر چه کردیم به چشم کرمش زیبا بود

 دفتر دانش ما جمله بشویید به می ......که فلک دیدم و در قصد دل دانا بود

ازبتان آن طلب ارحسن شناسی ای دل.....کاین کسی گفت که درعلم نظربینا بود

دل چو پرگار به هرسو دورانی می‌کرد ......و اندر آن دایره سرگشته ی پابرجا بود

مطرب از درد محبت عملی می‌پرداخت ....... که حکیمان جهان را مژه خون پالا بود 

می‌شکفتم زطرب زان که چو گل برلب جوی.....برسرم سایه آن سروسهی بالابود

 پیر گلرنگ من اندرحق ازرق پوشان......رخصت خبث نداد ارنه حکایت‌هابود

 قلب اندوده حافظ بَرِ او خرج نشد ....... کاین معامل به همه عیب نهان بینا بود

 

 

 

+ قُلْ ما یَعْبَؤُا بِکُمْ رَبِّی لَوْ لا دُعائُکُمْ

 

+ مهم ترین و سخت ترین تفاوت امشب با شبهای دیگر این است که امشب تو،

یک دقیقه بیشتر نیستی...

"اللّهم عجّل لولیک الفرج"

 

 

رویای به موقع!

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

به یاد توست همه لحظه های هستی من...

 

دلم که شکوه ز دست تو با خدا می کرد

میان شکوه نهانی تو را دعا می کرد

به روی گونه من اشک ها گره می خورد

که دل ز کار فروبسته عقده وا می کرد

برای آن که بدانی چه می کشم ای کاش

خدا تو را به یکی چون تو مبتلا می کرد

خیال وصل تو ای فتنه خواب شیرینی است

مرا دمی غم هجران اگر رها می کرد

به یاد توست همه لحظه های هستی من

دل تو کاش که یک لحظه یاد ما می کرد

 

سعید نیاز کرمانی

 

 

مقصر

می دونی چیه ؟

بعضی وقتا باید بری جلوی آیینه واستی و زل بزنی به خودت و بگی:

حقته !

غلط کردی این کار رو انجام دادی...!

حالا بکش !

اشتباه خودت بوده ،خودتم باید تاوانشو بدی !

غر نزن !

 

با همین جدیّت !

 

تا اینجاش قبول...!

 

اما خدا ،

میدونی کجاش سخته؟

اینکه ندونی اصلا تو یه ماجرا تو مقصری یا نه!

هی با خودت بگی: داری تاوان چیو میدی!

سخته یه سهم کوچولو تو یه داستان داشته باشی و بخوای بهای سنگینی بدی براش !

اما...بی خیال ِ مقصر!

خودت قابل تحملش کن...

 

 

+ اینا ناشکری  و اعتراض نیست خدا،

درد ِ دله !

+ کوچیکیم دیگه ! بزرگی...

 

 

 

...

سه نقطه های نوشته هایم فقط سه نقطه نیستند؛

یک دنیا حرف اند !

یک دنیا حرف که باید پشت همین نقطه ها پنهان بمانند !

اما،

.

.

.

بی خیال...

 

باز هم سه نقطه شد!

 

 

 

آهنگ ها

 

بعضی  آهنگ ها عجیب به دل می نشینند !
انگار کلمه به کلمه شان حرف های آدم را می زنند...

مثل خیلی آهنگ هایی که دوستشان دارم...!

 

مثل بخند ِ رضا صادقی،

ارغوان  ِ قربانی،
یه مدت ِ مسعود امامی،

دوستت دارم  ِسون،

بخند ِ محسن یگانه،

بارون ِ مهران مدیری،

خوشبختی ِ احسان،

لحظه ی ِ  احسان،

مسری ِ احسان،

تب تلخِ احسان،

اصلا همه ی آهنگ های خواجه امیری؛

و خیلی آهنگ های دیگر...

آهنگ هایی که بعضی هاشان آنقدر خاطره دارند برایم که گوش کردنشان ،حتی چند کلمه شان،مساوی ست با اشک...

تا آخر عمر...

مثل ِ...

بگذریم !

 

 

تاوان هم خوب موقعی منتشر شد!

 

تو باید از این پله بالا بری ،

تو بالا نری من زمین می خورم...

 

+ هر روز چند بار گوش میدم

 

پریشانی

خدایا  پریشانی هایم را به دل نگیر...

مهم این است که در تمام این اشک ها  میبینمت که هستی...

باور کن همین برایم کافیست !

همین که تو میبینی...

بگذار دنیا و مافیهای آن هر چقدر می خواهند سخت بگیرند...

ببخش که گاهی وقت ها داستان نسیم و مورچه را فراموش می کنم!

 

حس  و حال بعد از حرف های پر از اشک با تو زیباترین حس  دنیاست...

 

 

استادِ اخلاق

نفس کشیدن با بعضی آدما نعمته !

نعمت،به معنای واقعی...

 

 

+ خدایا شکرت...

 شکرت که افرادی مثل حاج خانوم ثمینی و امثال ایشون  رو وارد زندگی من کردی؛

 همیشه سلامت و در پناه خودت نگهشون دار.

 

 

به دَرَک

قانون طلایی "به دَرَک" خیلی وقتا جواب نمی ده...

 

 

گاهی وقتا استفاده از این قانون اصلا درست نیست،

اون وقتایی هم که میشه ازش  استفاده کرد،یعنی باید استفاده کنی، جواب نمیده...

اصلا جواب نمیده !

 

 

+تو فیلم "من مادر هستم" ، حبیب رضایی یه قانون داشت به اسم،قانون طلایی "به دَرَک"

 

 

خوشا به حال ِ...

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید