p ---> q
- پنجشنبه, ۵ دی ۱۳۹۲، ۰۷:۲۰ ب.ظ
وقتی میخوانیم "وَمَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجعَل لَهُ مَخرَجًا" یعنی با یک رابطه ی شرطی یک طرفه روبه روایم!
"وَمَن یَتَّقِ اللَّهَ" ش شرط کافی ست و "یَجعَل لَهُ مَخرَجًا" ی آن شرط لازم است!
شرط کافی،کافیست باشد تا شرط لازم تحقق یابد!
اما قانون عکس نقیض هم داریم!
میگوید: نقیض شرط لازم،نقیض شرط کافی را نتیجه می دهد!
حالا بیا کلاهمان را قاضی کنیم!
شرط کافی را تمام و کمال انجام دادم که منتظر شرط لازمم؟
تقوای الهی پیشه کردم که منتظر راه نجاتم؟
تقوای الهی شرط کافیست! باشد،کار تمام است ! راه نمایان میشود.
این از این طرف رابطه شرطی!
حالا قانون عکس نقیض :
راه نجات شرط لازم بود !
راه نجات ندارم؟ پس تقوای الهی پیشه نکردم!
یک رابطه منطقی!
+ البته من هنوز تو یه قسمتش گیرم ! نیاز به فکر بیشتری داره !
- ۹۲/۱۰/۰۵